Δημ. Ντότης: Kαθημερινές παρεμβάσεις για τα ζητήματα του Δήμου

Είναι πλέον πασιφανές ότι ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Πωγωνίου και επικεφαλής της παράταξης "Δύναμη Ενότητας και Ευθύνης για το Πωγώνι" κ. Δημήτριος Ντότης, ασκεί αντιπολίτευση ¨μαν του μαν"  και δεν αφήνει ευκαιρία να πάει χαμένη. Καθημερινές είναι οι παρεμβάσεις του για τα ζητήματα του Δήμου. Μάλιστα οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ειδικά για το θέμα με το "λουκέτο" στο Τμήμ Συνοριακής Φύλαξης Καστάνιανης, έπιασε στον ύπνο τη δημοτική αρχή, βγήκε μπροστά και αποκάλυψε την μεθόδευση και έσυρε ακολούθως  και τον δήμαρχο που αρχικά το διέψευδε! Μας προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση οι πολύ καλές πηγές πληροφόρησης που έχει ο κ. Ντότης  για θέματα που αφορούν την περιοχή, δυνατότητα που δυστυχώς δεν διαθέτει ο  δήμαρχος. Ποιοι είναι αυτοί που βοηθούν τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης στο έργο του και του δίνουν "πάσες' για να πετύχει "γκολ";

ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΝΔΕΣ Ο ΟΔΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ - ΚΑΚΑΒΙΑΣ. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΩΓΩΝΙΟΥ

Επιστολή διαμαρτυρίας για τη μη ένταξη του οδικού άξονα Ιωαννίνων – Κακαβιάς στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του Υπουργείου, απέστειλε στον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Χρήστο Σπίρτζη, ο Δήμαρχος Πωγωνίου κ. Κώστας Καψάλης. Η επιστολή έχει ως εξής:

«Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Ο φτωχός και παραμελημένος Νομός Ιωαννίνων μπαίνει, για μία ακόμη φορά, στο περιθώριο καθώς τίθεται εκτός των μεγάλων έργων που εντάσσει το Υπουργείο Υποδομών στο Επιχειρησιακό του Πρόγραμμα και το νέο ΕΣΠΑ.

Η σύνδεση της Ιόνιας Οδού από τα Γιάννινα μέχρι την Κακαβιά διαφαίνεται ότι παραπέμπεται στις καλένδες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολύπαθη περιοχή της Ηπείρου.

Ο συγκεκριμένος οδικός άξονας αποτελεί έργο μεγίστης σημασίας με διακρατική υπόσταση και προκαλεί ποικίλα ερωτηματικά το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνεται στη λίστα των είκοσι πέντε μεγάλων έργων παρά το ότι υπάρχει μελετητική ωριμότητα και πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας.

Παρακαλούμε να εξετάσετε εκ νέου το θέμα, αλλάζοντας τους χειρισμούς σας σε θέματα μείζονος σημασίας για την ακριτική Ήπειρο. Η πιο φτωχή περιφέρεια της χώρας δεν έχει την πολυτέλεια να ελπίζει για την εκτέλεση μεγάλων έργων μετά το 2020».

Νέες διακρίσεις για ποδοσφαιρικά ταλέντα του Πωγωνίου

Στην μικτή ομάδα της ΄Ενωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Ιωαννίνων επιλέχθηκαν από δεξιά προς αριστερά:

Α) Γιάννης Βάσσιος με καταγωγή από Κουκλιούς. 

Β) Ταμπουράκης Αλέξανδρος του Δημητρίου μόνιμος κάτοικος Κτισμάτων. 

Γ) Παππάς Άγγελος με καταγωγή από Κτίσματα.

Δ) Ντότης Ραφαήλ του Δημητρίου μόνιμος κάτοικος Παρακαλάμου. 

Ε) Τσίκας Νικόλας του Ιωάννη με καταγωγή από Παρακάλαμο 

Στ) Κόντος Κωνσταντίνος του Σταύρου, μόνιμος κάτοικος Παρακαλάμου. Στην αναμέτρηση που έδωσε η ΕΠΣ Ιωαννίνων επιβλήθηκε της ΕΠΣ Άρτας με σκορ 1-0.

Νέα επίθεση Θανάση Μποζιάρη κατά δημοτικής αρχής και έντονη απάντηση Χρήστου Γκόγκου

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΟΓΚΟΣ

΄Εντονη αντιπαράθεση σημειώθηκε τις τελευταίες μέρες μεταξύ δημοτικής αρχής Πωγωνίου και του τέως δημάρχου Δελβινακίου κ. θανάση Μποζιάρη, με αφορμή άρθρο του δεύτερου σε Μ.Μ.Ε. που θεωρήθηκε ότι αφορούσε την πρώτη. Στο κ. Μποζιάρη απάντησε ο αντιδήμαρχος κ. Χρήστος Γκόγκος σε αυστηρό και επικριτικό ύφος.

Το άρθρο του κ. Μποζιάρη:

Μια πρόταση για ανανέωση των «επαγγελματιών» αρχόντων της Τ.Α.

Πολιτικό άρθροτου Θανάση Μποζιάρη,

Πρώην Δημάρχου πρ. Δήμου Δελβινακίου, Φιλόλογου.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΟΖΙΑΡΗΣ

    Μεταίχμιο είναι η κρίσιμη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε δύο αντίθετες καταστάσεις, δηλ., το οριακό τους σημείο, το σύνορο,  και Διάσελο είναι το μονοπάτι που αποτελεί δίοδο ανάμεσα σε δύο βουνά. Θα χρησιμοποιήσω συμβολικά αυτές τις δύο λέξεις για το σκεπτικό μου.

    Όλοι σήμερα καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε σε μεταίχμιο και κινούμαστε δειλά σε διάσελο προς μια άλλη  πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα (δύσκολη, επιβληθείσα, ανεξέλεγκτη…;). 

Από τη μια μεριά είναι ό,τι πρέπει να φύγει, το παλαιό, το αναχρονιστικό με ό,τι αυτό συνδεόταν, δηλ. με τις πεπαλαιωμένες αντιλήψεις και πρακτικές, με τα πρόσωπα-καρεκλοκένταυρους, με τις απερίγραπτες μορφές διαπλοκής και διαφθοράς που κανένας δεν τις άγγιζε (ούτε ακόμη τις αγγίζει αποφασιστκά)  γιατί πολλοί φρόντισαν έγκαιρα να γίνουν εξαρτήματa της εξουσίας ώστε  να παίρνουν μερτικά από αυτήν. Και δυστυχώς φτάσαμε σ’ ένα σύστημα που χρόνια τώρα καρκινοβατεί και μας οδήγησε εδώ που  φτάσαμε. 

Από την άλλη μεριά είναι η κλεισούρα που διαβαίνουμε, το διάσελο, στην άκρη του οποίου μπορεί να φέξει μια άλλη πραγματικότητα,  ένα άλλο τοπίο.

    Από αυτά θα σταθώ μόνον στα Πρόσωπα.  (εξαρχής να σημειώσω ότι οι όποιες αναφορές δεν αφορούν σε  όλους τους  αιρετούς άρχοντές μας)

   Καμία αλλαγή ή μετάβαση προς κάτι νέο δεν επέρχεται δίχως τολμηρές τομές και προπάντων   δίχως επιλογή των προσώπων εκείνων που δεν θα φέρουν τα βαρίδια του παρελθόντος αλλά θα φέρουν στο προσκήνιο τη νέα συνείδηση, τη νέα πρακτική, τα κοινωνικώς αποδεκτά ήθη και συμπεριφορές, τις επικρατέστερες νέες αξίες, το νέο ευκταίο ζητούμενο. Αναγκαία, λοιπόν, όσο ποτέ η ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού. 

   Ο θεσμός που όντως είναι πλησιέστερος στον πολίτη είναι αυτός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτόν δεν μπορεί να τον κατέχουν κατ’ αποκλειστικότητα και διά βίου  οι αιώνιοι καρεκλοκένταυροι με τις αναχρονιστικές και τις εν πολλοίς ένοχες και καταδικασμένες στη συνείδηση των πολιτών πρακτικές και νοοτροπίες. 

Δυστυχώς περισσεύουν σήμερα οι κρατικοδίαιτοι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ και …αιώνιοι άρχοντες στην Τ.Α. και των 2 βαθμών που ποτέ τους δεν άσκησαν άλλο επάγγελμα (ακόμη και κάποιοι που προέρχονται από το δημόσιο δεν… επιθυμούν  να επιστρέψουν εκεί). Και αν ρίξει κανείς μια ματιά γύρω του θα δει πολλούς από αυτούς να μην θέλουν να ξεκαβαλικέψουν  από την εξουσία  διότι απλούστατα και όχι μόνον  έχουν ταυτιστεί με αυτήν και την θεωρούν ορφανή… χωρίς εαυτούς ως επιβήτορές της . Είναι βέβαια και ο φόβος ότι καθώς  κινούνται (κάποιοι) ένοχα και ωφελιμιστικά κινδυνεύουν να βρεθούν και ένοχοι.  Ένα απλό παράδειγμα: Ζήτησε η Πολιτεία από τους φορείς της Τ. Α.  (Α΄και Β΄βαθμού) -καλώς ή κακώς ας το πάρει καθένας όπως θέλει- να μεταφέρουν τα διαθέσιμα χρήματά τους στην ΚΤΕ. Και οι Δήμαρχοι που συμμετείχαν τότε (Μάη 2015) στο προκλητικά «χλιδάτο» εν μέσω κρίσης Συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Χαλκιδική (όπως το χαρακτήρισαν εφημερίδες των Αθηνών), απέρριψαν το αίτημα. Μήπως σκέφτηκε κανείς και γιατί; Ακούστε μιαν εξήγηση (βεβαίως δεν είναι η μόνη): Πολλοί Δήμαρχοι είχαν τοποθετημένα τα χρήματα των Δήμων τους σε Τράπεζες, κάποιοι μάλιστα σε μη συστημικές  ή το χειρότερο σε υπό κατάρρευση, και  μπορούσαν από αυτές να παίρνουν bonus που αφειδώς προσέφεραν, δηλ. προσωπικά ή οικογενειακά τους δάνεια.

  Μπορεί ωστόσο να αντιλέξει κανείς «μα τους βγάζει ο λαός…». Αυτό ακριβώς πρέπει να δούμε. Αλήθεια, πώς τους βγάζει ο λαός; Με τι κριτήρια, με ποιες μέθοδες, με τι εκβιασμούς, με τι οικονομικά και άλλα μέσα έστησαν το καθεστώς μονοκρατορίας των ιδίων που για να επανεκλέγονται χρησιμοποιούν αδίσταχτα και τεχνηέντως μέσα που δεν ανήκουν σ’ αυτούς αλλά στο κοινωνικό σύνολο; Πώς μπορεί ένας άλλος να βρει τα οικονομικά μέσα (και μάλιστα σε μέρες κρίσης), τους έτοιμους μηχανισμούς, την εξασφαλισμένη τηλεοπτική διαφήμιση (Δήμαρχος μάλιστα του Ν.  Ιωαννίνων σε μια αποθέωση κάθε κανόνα… « ηθικής» και… διαπλοκής δεν δίστασε απροκάλυπτα, σκανδαλωδώς  και δυστυχώς ανεξέλεγκτα, να έχει εξασφαλίσει –αλλά με χρήματα του ελληνικού λαού- τη διαφήμισή του με το  να προσλάβει για έμμισθη ειδική συνεργάτιδά του «δημοσιογράφο» εργαζόμενη ταυτόχρονα και σε  τοπικό  κανάλι που πήρε αμπάριζα το «λιβάνισμά» του…)  και τον αναγκαίο εξοπλισμό που αυτοί κατέχουν μέσω του αυτοδιοικητικού τους οργανισμού και μπορούν να παρουσιάζουν το χείρον ως βέλτιστον και το έλαττον  ως μείζον; Αλλά με τον τρόπο που προτείνουμε ο λαός θα επιλέξει άλλους και αυτοί ας επιλέξουν άλλα πεδία δράσης λαμπρά. Προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος υπηρέτησα την Τ.Α. του Α΄ βαθμού ως Δήμαρχος επί 12 χρόνια (=3 4/ετίες). Την 31-12-2010 συνειδητά επέλεξα να αποσυρθώ, παρότι οι πιέσεις να ξαναασχοληθώ ήταν πολλές και εν πολλοίς προέρχονταν από κάποιους που πάντα θέλουν τον δικό τους άνθρωπο για να ωφελούνται. Είδα ότι μετά 12 χρόνια συνεχούς άσκησης εξουσίας εξαντλείσαι αφού, ό,τι ήταν να προσφέρεις  το έδωσες,  και πλέον γίνεσαι καθεστώς, λειτουργείς μόνο για να συντηρείσαι στην εξουσία, για να εξυπηρετείς με μικρο-(ή μεγαλο-)ρουσφετάκια τους ημετέρους , η δραστηριότητά σου εξαντλείται σε  ψηφοθηρικά αν μη τι άλλο  κέρδη και σε στενόμυαλες, αναχρονιστικές και  εγωιστικές πρακτικές. Αναμασάς τα ίδια και τα ίδια διαχειριζόμενος το δικό σου καθεστώς. 

Συνηθίζεις το δηλητήριο σαν τον Μυθριδάτη και δεν μπορείς πλέον να δεις το ΥΓΙΕΣ. Δεν έχεις τίποτε άλλο να δώσεις, άσε που η σκέψη σου είναι εγκλωβισμένη στον μικρόκοσμό σου οπότε και ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τα θέματα είναι αρρωστημένα ή έστω λαθεμένα παρωχημένος, αντιπαραγωγικός και επιζήμιος –αν μη τι άλλο- για τους πολίτες τους οποίους εν τέλει δεν υπηρετείς αν και το οφείλεις.

   Ποιος δεν βλέπει πλέον ότι, ό, τι ισχύει στην Τ.Α. δεν είναι προοδευτικό αλλά βαθιά συντηρητικό, δεν είναι σύγχρονο αλλά αναχρονιστικό, δεν είναι καν δημοκρατικό αλλά ακραία καθεστωτικό και όπως κι αν έχει είναι γενεσιουργός αιτία πολύμορφων παθογενειών που πρέπει να ιαθούν.

  Πιστεύω, λοιπόν, ότι ένας νέος Δήμαρχος, ένας νέος Περιφερειάρχης, θα είναι καλύτερος ή έστω δεν θα είναι χειρότερος και από τον θεωρούμενο ως …καλύτερο προηγούμενό του. 

Χρειάζεται, λοιπόν, ανανέωση προσώπων. Να αποσυρθούν οι μαθουσάλες Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες οικειοθελώς. Αλλά επειδή τούτο φαντάζει κομμάτι δύσκολο, επειδή τούτο θέλει αρετή και τόλμη (που δεν υπάρχει), απαιτείται άλλος τρόπος για να γίνει. Οπότε τρεις είναι οι τρόποι: 

    1^0ς: Ή η Πολιτεία να κάνει το αυτονόητο, δηλ., να ψαλιδίσει αλλάζοντας  εκείνους τους μηχανισμούς (σε δομές και πρόσωπα) που στήθηκαν με περισσή ομολογουμένως φροντίδα για να κωλυσιεργούν ή για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αρχόντων μας. Τούτο σημαίνει ότι το κράτος χρειάζεται  να απαλλαγεί από τον κομματικό εναγκαλισμό με τη δημόσια διοίκηση και ότι η ανέλιξη των υπαλλήλων του θα γίνεται με μόνο κριτήριο την αξιοσύνη. Όταν γίνει τούτο τότε πολλοί από τους  άρχοντές μας θα αποδειχθούν γυμνοί για να μην πω και έμφορτοι αμαρτημάτων, ή 

   2^ος: η Πολιτεία να το επιβάλει με Νόμο. Τρεις (3) δημοτικές ή περιφερειακές  περίοδοι άρχοντας στην Τ.Α. αθροιστικά σε οποιοδήποτε βαθμό της (Πρόεδρος, Δήμαρχος, Νομάρχης, Περιφερειάρχης) ή δύο (2), αν είναι συνεχόμενες στον ίδιο βαθμό της, είναι αρκετές. και 

   3^ος: Μαζί και τα δύο προηγούμενα τα οποία και προτείνω.

  Είναι μάλιστα χρυσή ευκαιρία να θεσπιστούν ΤΩΡΑ με τη συζήτηση που διεξάγεται  για θεσμικές αλλαγές. Μόνον έτσι θα διαβούμε το διάσελο και θα περάσουμε το μεταίχμιο ως την απέναντι κορυφή για να δούμε μιαν άλλη πραγματικότητα που όλοι ευχόμαστε να μην έχει τίποτε από εκείνα που μας οδήγησαν ως εδώ.

    Το παιχνίδι της πολιτικής είναι σκληρό γι’ αυτό και χρειάζεται σκληρούς νέους κανόνες και γενναίες μεταρρυθμίσεις (τούτη σημειωτέον είναι και ανέξοδη) για να διεξάγεται τουλάχιστον με τρόπο που να υπηρετεί όχι τις ακραίες και συχνά ελέγξιμες προσωπικές φιλοδοξίες αλλά αποκλειστικά και μόνον το κοινωνικό σύνολο. Ας τολμηθεί τώρα όσες κι αν είναι οι αντιδράσεις των βολεμένων επιβητόρων της εξουσίας. Αλλιώς εθελοτυφλούμε και συνεχίζουμε στον ίδιο βηματισμό  απαξιώνοντας όμως συνειδητά  την κοινωνία.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΟΓΚΟΥ:

Η εμμονή του πρώην Δημάρχου Δελβινακίου κ. Θανάση Μποζιάρη με τα του Δήμου Πωγωνίου δεν μου επιτρέπει, για λόγους πολιτικής ευθιξίας, να αφήσω αναπάντητο το τελευταίο του «άρθρο»:

Κύριε Μποζιάρη,

·  Ψήφος είναι η προσωπική προτίμηση την οποία δηλώνει κάποιος όταν ψηφίζει. 

· Καταγγελιομανής είναι αυτός που αρέσκεται στις καταγγελίες, η πλειοψηφία των οποίων είναι άνευ λόγου και αιτίας. 

· Μνήμη: Είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να διατηρεί γνώσεις ή εντυπώσεις και να τις ανακαλεί, όταν θέλει.

· Θρασύδειλος: αυτός που χαρακτηρίζεται από θράσος όταν δεν αντιμετωπίζει κανέναν κίνδυνο ή απειλή, ενώ αντίθετα δειλιάζει και υποχωρεί μόλις αντιμετωπίσει κάποιον ισχυρότερό του.

Χρησιμοποιώντας αυτές τις λίγες μονάχα λέξεις θα μπορούσα να κάνω ένα λακωνικό σχόλιο στο τελευταίο σας «άρθρο», λέγοντάς σας ότι οι δημότες έχουν οξεία αντίληψη και επανειλημμένα έχουν δώσει την απάντησή τους σε όσα καταγγέλλετε με ρυθμό πολυβόλου, σε μία περίοδο που η μνήμη σας βρίσκεται σε «αγρανάπαυση».  

Ωστόσο θα ακολουθήσω διαφορετική οδό καθώς θεωρώ ότι χρησιμοποιείτε λάθος τακτική για να ασκήσετε πολιτική. Μία τακτική που είναι επιζήμια για την περιοχή και τους δημότες. 

Η εμμονή σας με πρόσωπα του Δήμου Πωγωνίου μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τελείτε υπό τρικυμία εν κρανίω. Θα σας βοηθήσω, θυμίζοντάς σας ορισμένα γεγονότα κ. Μποζιάρη:

1.      Ήσαστε Δήμαρχος όταν προσλάβατε στο Δήμο Δελβινακίου σε μόνιμη θέση την κόρη σας κ. Μαριλένα Μποζιάρη, ως μηχανικό περιβάλλοντος. Τόση ανάγκη είχε ο Δήμος Δελβινακίου από Μηχανικό Περιβάλλοντος; Μπορείτε να μας παρουσιάσετε το έργο της στο Δήμο Δελβινακίου; Σας θυμίζω τις καταγγελίες της τότε αντιπολίτευσης περί φωτογραφικής προκήρυξης. Με χρήματα των φορολογουμένων «τακτοποιήσατε» την κόρη σας όμως το θράσος σας δεν τελείωσε εκεί. Σύντομα την ορίσατε Προϊσταμένη Τεχνικής Υπηρεσίας, σε ένα τμήμα που στην ουσία δεν υπήρχε καθώς  ο Δήμος Δελβινακίου εξυπηρετούνταν από την ΤΥΔΚ! Παράλληλα, με χρήματα των φορολογουμένων, στείλατε την κόρη σας για μεταπτυχιακό στην Κρήτη κι όταν επέστρεψε (υποτίθεται για να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις της υπέρ του Δήμου), έκανε αίτηση για μετάταξη στα Γιάννινα (το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό). 

2.    Ήσαστε Δήμαρχος όταν στο ΚΕΠ του Δήμου Δελβινακίου προσλήφθηκε, με δική σας απόφαση και σε μόνιμη θέση, κόρη αντιδημάρχου. Τυχαίο κ. Μποζιάρη; Μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας.

Υπάρχουν πολλά γεγονότα που μπορούν να αποδείξουν ότι λειτουργούσατε στο Δήμο Δελβινακίου ως μονάρχης. Ένας Δήμαρχος αποξενωμένος από τους δημότες και τους εργαζόμενους του Δήμου, δεν μπορεί να έχει ευρεία και παραγωγική αντίληψη. Όσα, κατά καιρούς, γράφετε μόνο χλεύη μπορούν να εισπράξουν. Ακόμη και οι πρώην συνεργάτες σας διαφωνούν κάθετα με το σκεπτικό σας. Δεν έχετε δε το  θάρρος να αναφέρετε ονόματα κι αυτό λέγεται θρασυδειλία.

Παρόλα αυτά, εμείς δεν μηδενίζουμε τίποτα και ακολουθούμε την τακτική των «σοφών» αντρών που ορίζει ότι πρέπει να κρατάμε κάθε τι καλό, απ’ όπου κι αν προέρχεται. 

Ως εκ τούτου, προσλήφθηκε κι εργάζεται στο Δήμο Πωγωνίου, ως συνεργάτιδα Δημάρχου η δημοσιογράφος κ. Σοφία Τσέπα. Σας θυμίζω ότι ήσαστε εσείς αυτός που είχε προσλάβει την κ. Τσέπα, ως συνεργάτιδα Δημάρχου, στο Δήμο Δελβινακίου, με κύριο καθήκον την επιμέλεια της εφημερίδας του Δήμου. Ένα καθήκον που απόρρεε από την επαγγελματική της ιδιότητα. Σήμερα, η κ. Τσέπα έχει ένα ευρύ αντικείμενο που αφορά, μεταξύ άλλων, την επαφή με τους δημότες, την απάντηση των αιτημάτων τους και τη συνεργασία με τους Αντιδημάρχους και τους εντεταλμένους δημοτικούς συμβούλους. Σας θυμίζω και πάλι ότι μας κατηγορούσατε πως δεν δίνουμε άμεσες απαντήσεις στους κατοίκους της περιοχής. 

Η πρόσληψη προσώπων που μπορούν να προσφέρουν με κάθε τρόπο στο Δήμο και τους δημότες δεν μπορεί να είναι καταδικαστέα. Αντίθετα, το αποτέλεσμα είναι αυτό που δικαιώνει τις επιλογές μας.  Η πρόσληψη όμως συγγενών σίγουρα αποτελεί ηθικό αδίκημα, κ. Μποζιάρη. Αυτό θα πρέπει να το έχετε υπόψη σας!

Η Δημοτική Αρχή Πωγωνίου έχει την απόλυτη στήριξη των δημοτών που με την τιμητική τους ψήφο της χαρίζουν  την πλειοψηφία από την 1^η Κυριακή των εκλογών. Ορισμένοι, μεταξύ αυτών κι εσείς κ. Μποζιάρη, επιμένουν να προσβάλλουν την επιλογή των δημοτών. Όσον αφορά στην επιβολή νόμου για συγκεκριμένο αριθμό θητειών στην Αυτοδιοίκηση, αυτό αποτελεί πάγιο αίτημα της Αυτοδιοίκησης και φυσικά το υποστηρίζουμε όλοι μας.

Εν κατακλείδι, σε ανταπάντηση του σχολίου σας για το συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Χαλκιδική, σας θυμίζω το συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Ρόδο. Κι αν επιμένετε, πολύ ευχαρίστως να σας θυμίσω τα γεγονότα.

Χρήστος Γκόγκος,

Αντιδήμαρχος Πωγωνίου

Υπεύθυνος Προσωπικού